Hankey Bannister Wines & Spirits Company

Koncern Inver House Distillers został założony w 1964 roku jako filia Publicker Industries, firmy założonej w 1913 roku w Filadelfii przez ukraińskiego imigranta Harry’ego Publickera. Swoją siedzibę ma w mieście Airdrie (położone w sąsiedztwie miasta Coatbridge, około 15 kilometrów na wschód od Glasgow; jego nazwa wywodzi się z języka staro-szkockiego [gaelickiego] i oznacza „wysoko położone pastwisko”) w North Lanarkshire w Szkocji.

W tym samym roku koncern zbudował na terenie opuszczonej papierni Moffat Mills kompleks budynków, w skład którego wchodziły: destylarnia whisky słodowej Glenflagler (uruchomiona rok później, w 1965 roku) oraz whisky zbożowej Garnheath. Całość powstała w Airdrie, w Dumfries and Galloway w regionie Lowland w południowo-zachodniej Szkocji.

Zarówno Garnheath, jak i Glenflagler produkowały destylaty do mieszanych (blended) whisky z ówczesnego portfolio Inver House (Inver House, MacArthur’s, Pinwinnie), zaś Glenflagler produkował także single malty pod nazwami Glenflagler, Killyloch i Islebrae (ta ostatnia była mocno torfowa). Obie destylarnie nie przetrwały długo – Glenflagler działał do 1985 roku, Garnheath zaś zamknął swe podwoje rok później. W międzyczasie zmarł założyciel Inver House Simon Neumann (rok 1976 – Neumann był mężem córki założyciela Publicker Industries), a na światło dzienne wyszły wielomilionowe długi firmy. Miało to bezpośredni wpływ na upadek Glenflagler i Garnheath, co więcej, aby ratować się od bankructwa Inver House sprzedało firmie Arthur Bell & Sons destylarnię Bladnoch (zdarzyło się to w 1983 roku, czyli dokładnie 10 lat po zakupieniu przez Inver House tej gorzelni), a Publicker Industries sprzedało samo Inver House firmie Standard Brands (rok 1979).

Inver House do dziś korzysta z magazynu i biur znajdujących się na terenie dawnych destylarni Glenflagler i Garnheath, natomiast śladu po obu zakładach niestety już nie ma (zostały zburzone w 1988 roku).

Rok 1988 w ogóle był przełomowy dla Inver House. Koncern kupił wtedy prawa do marki Hankey Bannister od International Distillers & Vintners oraz destylarnię Knockdhu (Speyside) od United Distillers. Ciekawostką jest fakt, iż, by uniknąć pomyłek z produktami pobliskiej gorzelni Knockando, zmieniono nazwę produkowanej w Knockdhu whisky na An Cnoc i wznowiono w niej produkcję destylatów w 1989 roku (zakład trwał w uśpieniu od 1983 roku).

W 1991 roku nastąpił kolejny krok w ekspansywnej polityce Inver House. Koncern zakupił wtedy Speyburn Distillery (Speyside) od United Distillers. W 1995 roku kolejny zakład – Pulteney (Highland) – „padł łupem” Inver House. Rok później do portfolio firmy dołączyła Balblair Distillery (Highland). Oba te zakłady Inver House kupił od Allied Domecq. Ostatnim zakupem była Balmenach Distillery (Speyside), największa gorzelnia wchodząca w skład grupy. Nastąpiło to w roku zakupu Balblair – 1996, a sprzedającym, po raz kolejny, była United Distillers. Dzięki temu ruchowi pozostająca od 1993 roku w uśpieniu Balmenach wznowiła swą produkcję już w 1998 roku. To właśnie tam powstaje gin produkowany przez Inver House – Caorunn.

Nowe stulecie przyniosło następne znaczące zmiany dla Inver House. Otóż już w październiku 2001 roku Standard Brands sprzedał koncern spółce Pacific Spirit (UK) Ltd. (obecnie International Beverage Holdings Limited – InterBev). Sam zaś InterBev jest międzynarodową filią Thai Beverage Public Company Limited (ThaiBev) – molocha, w rękach którego znajdują się także inne marki alkoholi, np. Phraya, SangSom, Mekhong (rumy), Chang (piwo), Meridian VSOP (brandy), czy Blend 285, Crown 99, Drummer [Balmenach] (whisky). Ów stan przetrwał po dziś dzień.

Jeśli chodzi o produkty Inver House – firma wypuszcza w świat przede wszystkim whisky słodowe (single malt). Są to (w różnych konfiguracjach): Old Pulteney, Speyburn, Balblair i AnCnoc. Poza tym w portfolio przedsiębiorstwa znajdziemy także blended whisky: Hankey Bannister, Catto’s, MacArthur’s, Inver House Green Plaid, Kinsey, Embassy Club, Golden Glen, a także giny: Caorunn i Coldstream oraz jeden znakomity ziołowy likier na bazie whisky Old Puletney – Stroma.

Najważniejszą marką blended whisky w portfolio Inver House jest wspomniany już wyżej Hankey Bannister. Jest to marka bardzo prestiżowa, która narodziła się bardzo dawno temu, bo aż w połowie XVIII wieku.

Dokładnie w 1757 roku, z inicjatywy Beaumonta Hankeya i Hugh Bannistera, powstaje Hankey Bannister Wines & Spirits Company. Jej pierwsza siedziba znajdowała się na Johns Street w słynnej dzielnicy West End w Londynie.

Beaumont Hankey był człowiekiem niezwykle towarzyskim, otwartym, a do tego uwielbiał się wyróżniać, natomiast Hugh Bannister był jego przeciwieństwem – cichy, spokojny, za to niezwykle skrupulatny księgowy. Z tego połączenia ognia z wodą powstała spółka, która przez lata święciła triumfy , nie tylko zresztą w Wielkiej Brytanii. Zresztą jak miało się to nie powieść, skoro siły połączyli ze sobą ówczesny mistrz marketingu i super księgowy?

W roku 1785 firma przeniosła swą siedzibę do Adelphi Arches pod Adelphi Terrace, zaprojektowany przez słynnych braci Adams pierwszy neoklasycystyczny budynek w Londynie. Wszelkie trunki spod egidy Hankey Bannister & Co. będą tam przechowywane aż do jego zburzenia w 1936 roku. Wtedy to, w obliczu zbliżającego się coraz większymi krokami widma światowej wojny, tysiące butelek zostaje przetransportowanych do nowych magazynów w Southwark, dzielnicy Londynu znajdującej się po drugiej stronie rzeki Tamizy, w pobliżu słynnego Shakespeare’s Globe Theatre (ucierpią one w 1940 roku, podczas wojennych działań).

W międzyczasie biuro firmy przenosi się na 22 St. James Street (dzieje się tak w 1913 roku), gdzie następuje kolejna ekspansja i proces wchłaniania pomniejszych interesów i mini firm z West Endu. Od tej pory spółka zaopatruje w wina i alkohole coraz więcej klientów z wyższych sfer, zarówno indywidualnych, jak i firmowych, w tym wiele ekskluzywnych klubów oraz tzw. Royal Household (otoczenie dworu królewskiego).

Dwa lata potem, w 1915 roku, biuro Hankey Bannister & Co. znów się przeprowadza, tym razem  na 32 Sackville Street, ulicę sąsiadującą z prestiżową Saville Row, znaną z doskonałych zakładów krawieckich. Co ciekawe, to właśnie ten adres możemy znaleźć na unikatowej butelce Hankey Bannister Fine Old Liqueur Scotch Whisky z lat 20-tych XX wieku, niegdyś odnalezionej w nienaruszonym stanie przez niejakich państwa Bellów.

W 1922 roku, po śmierci potomka Beaumonta Hankeya, Douglasa, firmę przejmuje Saccone & Speed (tak przynajmniej podaje oficjalne źródło, inne źródła, w przytłaczającej zresztą większości, umiejscawiają ten istotny dla historii marki epizod aż dziesięć lat później, w 1932 roku). Niezależnie od sporów tyczących się powyższej daty najważniejszym jest, iż nowi właściciele marki pozostawią nazwę swego flagowego trunku bez zmian.

Whisky Hankey Bannister powstała dużo później, aniżeli sama firma założona przez panów Hankeya i Bannistera (stało się to najprawdopodobniej pod koniec XIX wieku). Tym bardziej więc na jeszcze większe uznanie zasługuje fakt, iż już w 1901 roku przedsiębiorstwo otrzymuje swój pierwszy Royal Warrant (najwyższy możliwy znak jakości przyznawany przez samego monarchę) od samego króla Jerzego V, który był ogromnym wielbicielem whisky Hankey Bannister. Edykt ten wielokrotnie przedłużano, np. w 1940 roku na kolejnych 10 lat przez króla Jerzego VI.

W 1939 roku nastąpił bardzo ciekawy epizod w historii marki. Otóż nowi właściciele, Saccone & Speed, postanowili podbić swą whisky potężny rynek amerykański. W tym celu zlecili niejakiemu Tedowi Geiselowi (projektantowi, ilustratorowi i późniejszemu autorowi książek dla dzieci znanemu pod pseudonimem Dr. Seuss), by stworzył ciekawy marketingowo projekt, który spowoduje wzrost popularności Hankey Bannister w Stanach Zjednoczonych. W ten sposób narodził się „Hankey Bird”, postać ptako-podobna, z dużym dziobem, nosząca kilt, a na sporranie (charakterystyczna torebka ze skóry lub futra noszona tradycyjnie na kilcie) napis Hankey Bannister.

Hankey Bird spełnił swoje zadanie. Powstała figurka na sprężynce, którą dało się założyć na szyjkę butelki. Ten prosty a oryginalny pomysł przyniósł firmie ogromny sukces, a Hankey Bannister rozpoczął podbój kolejnego, po Europie, kontynentu.

Rok 1988 to najważniejsza data w najnowszej historii marki. Wtedy to Hankey Bannister & Co. zostaje zakupione przez jej obecnego właściciela, Inver House Distillers od International Distillers & Vintners. Od tej pory każda wersja whisky Hankey Bannister będzie zawierać destylaty z pięciu prestiżowych gorzelni będących w rękach koncernu Inver House: Balblair, Speyburn, Knockdhu, Pulteney i Balmenach.

Powyżej wspomnieliśmy już, iż wielbicielem whisky Hankey Bannister był sam król Jerzy V, co zaowocowało znamienitym tytułem Royal Warranty przyznawanym tylko najszacowniejszym arystokratycznym rodom, czy produktom najwyższej klasy i ich producentom. Hankey Bannister na przestrzeni dziejów i ponad 200 lat istnienia cenili zresztą nie tylko arystokraci (jak np. książę regent William IV, czy kolejny król Jerzy VI), wielkim entuzjastą tejże whisky był także sir Winston Churchill oraz słynny brytyjski powieściopisarz Arthur Evelyn St. John Waugh. Warto też wspomnieć, iż trunek ten pojawił się nawet w słynnym brytyjskim programie motoryzacyjnym Top Gear, w odcinku specjalnym kręconym w Birmie. Pochlebnie wyraził się o nim Richard Hammond, jeden z trzech prowadzących program. Żartobliwie zripostował tę opinię inny z prowadzących, Jeremy Clarkson, który stwierdził, że jest to „trzecia najlepsza whisky w Północnej Birmie”.

Whisky Hankey Bannister powstaje w kilku wersjach: najprostszej Original Blend NAS 40% ABV oraz Heritage Blend NAS 46% ABV, 12yo 40% ABV, 21yo 40% ABV, 25yo 40% ABV i niezwykle rzadkiej 40yo 44,2% ABV.

Odkąd markę przejął koncern Inver House Hankey Bannister doczekał się wielu nagród na prestiżowych konkursach organizowanych na całym świecie. Poniżej niektóre z nich:

• Hankey Bannister Original Blend – International Wine & Spirits Competition: złoto w 2014 roku, srebro w 2017 roku, brąz w 2013 roku; brąz na San Francisco World Spirits Competition (2013), złoto w 2016 i 2017; srebro na International Wine & Spirits Competition (2017, 2018)
  
  
• Hankey Bannister Heritage Blend – złoto na International Wine & Spirits Competition (2014), srebro na World Whiskies Awards (2014)
  
  
• Hankey Bannister 12yo – złoto na International Wine & Spirits Competition (2014), srebro na San Francisco World Spirits Competition (2013)
  
  
• Hankey Bannister 40yo – tytuł najlepszej szkockiej blended whisky na świecie (World Whiskies Awards, 2014)

Zobacz więcej whisky HANKEY BANNISTER na Kukunawa.pl